... [Tnelu]

Yalnızlığım ve ben konuştuk,
Sabahlara kadar da; bir kardelen olamadık...
Ben belki bir kasımpatı idim umutsuz
Ve belki de umutlu...
Kim dinlerdi?...
Ve belki de kendi sessizliğim alışılageldiği gibi...
Ya da kimseler dinlemezdi,
Kendim bile...
Papatyalardı ezilen yalnızlığın ayakları altında...
Adım seslerinin yalnız duvarlarda yankılanan sesleri eşliğinde...
Papatya mı suçluydu?
Kasımpatı mı?
Her ikisinde de vücut bulan doğallık mı,
Kurbandı bayramında?
Kurban edilen etler miydi yaradana ulaşan?
Niyetler mi?
Kurban edilen niyet miydi?
İnsan mı?...